Rozdział 16

Naty:

Wstałam o 6 rano, żeby pobiegać, więc poszłam do szafy i wybrałam ten komplet:

nie chciałam nikogo obudzić w domu więc wyszłam nie słyszalnie z domu i pobiegłam w stronę parku. Zawsze gdy biegam rozmyślam o moich problemach, dzisiejszym problem było to co powiedziała mi wczoraj Fran. Tak, kocham się w Maxim, ale i tak wiem że on tylko traktuje mnie jak przyjaciółkę. Przez moje rozmyślanie nie zauważyłam że kogoś wbiegła i upadłam na tyłek.

-Bardzo cię przepraszam po prostu się zamyśliłam...-i wtedy podniosłam głowę i zobaczyłam roześmianego od ucha do ucha chłopaka którym był Maxi.

-Nie przejmuj się jest tez w tym trochę mojej winy, bo w końcu też nie patrzyłem przed siebie.-powiedział Maxi-Jak chcesz to możemy pobiegać razem?

-Tak z chęcią.-Odpowiedziałam. I tak zaczęła się nasza rozmowa o niczym i wszystkim. Czułam się tak z nim dobrze ale nie wystarczała mi tylko nasza przyjaźń. 

Violetta:

Była 8 rano wychodziłam właśnie do Studia na zajęcia którę zaczynały się za 10 minut. Nadal rozmyślałam o tym kto mnie zastrasza i dlaczego. Byłam właśnie przed studiem, postanowiłam że jeszcze szybko skocze do szafki, ale to co tam nie zastało, było straszne w mojej szafce był zgniły banan z napisem "POŻAŁUJESZ LEON JEST TYLKO MÓJ!!!" Myślałam ze zaraz zacznę płakać i ucieknę ze Studia ale dzwonek na lekcje i Gregorio który kazał nam iść do klas przeszkodził mi w tym. Miałam teraz lekcję z Pablo na którę mieliśmy przygotować piosenki w parach.

-Okej-krzykną Pablo-dzis zdążymy tylko wysłuchać dwóch par ponieważ za 10 minut mamy apel. Więc zaczynamy od Violetty i Leona , a potem Diego i Fran.

Gdy usłyszałam moje imię od razu podniosłam głowę do góry i stanęłam obok Leona na scenie i zaczeliśmy śpiewać:

Viola

Leon 

Razem

There's a boy, lost his way, looking for someone to play

There's a girl in the window tears rolling down her face
We're only lost children, trying to find a friend
Trying to find our way back home

We don't know where to go, so I'll just get lost with you
We'll never fall apart, 'cause we fit together right, we fit together right
These dark clouds over me, rain down and roll away
We'll never fall apart, 'cause we fit together like
Two pieces of a broken heart

I know where we could go and never feel let down again
We could build sandcastles, I'll be the queen, you'll be my king
We're only lost children, trying to find a friend
Trying to find our way back home

We don't know where to go, so I'll just get lost with you
We'll never fall apart, 'cause we fit together right, we fit together right
These dark clouds over me, rain down and roll away
We'll never fall apart, 'cause we fit together like
Two pieces of a broken heart

Now I can lay my head down and fall asleep
Oh, but I don't have to fall asleep to see my dreams
'Cause right there in front of me (right there in front of me)
There's a boy, lost his way, looking for someone to play

We don't know where to go, so I'll just get lost with you
We'll never fall apart, 'cause we fit together right, we fit together right
These dark clouds over me, rain down and roll away
We'll never fall apart, 'cause we fit together like
We fit together like
Two pieces of a broken heart

There's a boy, lost his way, looking for someone to play

-Bravo, gratulację, teraz na scenę zapraszam Fran i Diego-powiedział Pablo.

Fran

Diego

razem

Hope when you take that jump
You don't fear the fall
Hope when the water rises
You built a wall

Hope when the crowd screams out
They're screaming your name
Hope if everybody runs
You choose to stay

Hope that you fall in love
And it hurts so bad
The only way you can know
Is give it all you have

And I hope that you don't suffer
But take the pain
Hope when the moment comes
You'll say...

I, I did it all
I, I did it all
I owned every second
That this world could give
I saw so many places
The things that I did
Yeah, with every broken bone
I swear I lived
Hope that you spend your days
But they all add up
And when that sun goes down
Hope you raise your cup

I wish that I could witness
All your joy and all your pain
But until my moment comes
I'll say...
I, I did it all
I, I did it all
I owned every second
That this world could give
I saw so many places
The things that I did
Yeah, with every broken bone
I swear I lived

Yeah, with every broken bone
I swear I lived
Yeah, with every broken bone
I swear I, 

I, I did it all
I, I did it all
I owned every second
That this world could give
I saw so many places
The things that I did
Yeah, with every broken bone
I swear I lived

-Dryń, Dryń-przerwał nam dzwonek który oznaczał apel, wszyscy poszli na hale.
-Hej kochanie-powiedział Leon i pocałował mnie w policzek.
-Cześć, jak tam u ciebie?
-A dobrze czekałem aż pogadamy o tej sprawie z prześladowcą, chyba wiem kto to jest.-Czy Leon powiedział to co właśnie usłyszałam albo po prostu jestem głupia.
Było już po apelu a Leon gdzieś znikną.
To co zobaczyłam mnie porządnie zaskoczyło, poszłam szukać Leona i znalazłam go w klasie Angie a tam czekała na mnie niespodzianka:

Romantyczny obiad.

-O matko Leon to wszystko tylko dla mnie.

-Tak, jakby bo to raczej jest dla ciebie i dla mnie.

-Wiesz co głupi jesteś ale i tak ciebie kocham-i wtedy Leon powiedział że on mnie też i mnie pocałowaliśmy.Całowaliśmy sie z minutę kiedy do klasy wbiegła Ludmiła.

-Oh, przepraszam czy w czyśm wam przszkodziłam?-zapytała Ludmiła

-Nie w ogóle nam w niczym ważnym nie przeszkodziłaś-powiedzialam ze sarkazmem.

-A to dobrze, słuchajcie mam ważną sprawę chodzi o Naty....

////////

Myślę że tu właśnie skończę żeby było ciekawiej, myślę że raczej wiecie dlaczego tak długo go pisałam oczywiście jeśli przeczytaliście poprzedni post, przypomnę ze mam nadzieje że rozumiecie dlaczego mam narazie problem z pisaniem. Chciałam jeszcze powiedzieć ze kolejny rozdział będzie w weekend.

~Kasia:)